Γιατί ονομάστηκαν έτσι τα στυλ των πολεμικών τεχνών

Η ονομασία Βόρειο και Νότιο αναφέρονται στην περιοχή προέλευσης ή/και ανάπτυξης του στυλ. Στην Κίνα ο Κίτρινος Ποταμός συχνά χρησιμοποιείται ως νοητή γραμμή που διαιρεί τη χώρα. Έτσι, τα βόρεια στυλ είναι αυτά που προέρχονται από τις περιοχές βόρεια του Κίτρινου Ποταμού και τα Νότια αυτά που προέρχονται από περιοχές που βρίσκονται στα νότια του ποταμού.

Οι όροι Εξωτερικό και Εσωτερικό χρησιμοποιούνται εξίσου συχνά, ωστόσο ως ορολογία είναι ελαφρώς παραπλανητική, ανακριβής και ανεπιτυχής στην εφαρμογή της. Υπάρχει η τάση να διακρίνονται τα στυλ των πολεμικών τεχνών σε εξαιρετικά σκληρά (εξωτερικά) και ήπια (εσωτερικά). Στην πράξη, κάθε καλό στυλ πολεμικής τέχνης θα πρέπει να διαθέτει μια ελεγχόμενη ισορροπία αμφότερων των αρχών, εσωτερικών και εξωτερικών και καμιά από τις πολεμικές τέχνες, ανεξάρτητα από την τεχνική ή την προπονητική της φύση, δεν εντάσσεται αμιγώς στο ένα ή το άλλο στυλ. ΟΙ δύο αυτές αρχές είναι αλληλένδετες, από το εύκολα αντιληπτό μέχρι το αδιανόητο, σε μια δυναμική σχέση αμοιβαίας αλληλεξάρτησης.

Είναι γεγονός ότι υπάρχει διαρκής διαμάχη στο εσωτερικό της κοινότητας που ασχολείται με τις πολεμικές τέχνες, σχετικά με τη διάκριση μεταξύ «εσωτερικών» και «εξωτερικών». Κατά συνέπεια, ο κατάλογος των στυλ που θεωρείται εσωτερικό ή εξωτερικό μπορεί να ποικίλλει ιδιαίτερα, από πηγή σε πηγή. Υπάρχουν τρία μόνο κινεζικά στυλ που έχουν την οικουμενική αναγνώριση ως εσωτερικά, και ενίοτε αποκαλούνται «Ορθόδοξα εσωτερικά στυλ», στα οποία συγκαταλέγεται και το Τάι Τσι Τσουάν.

Σκληρό και ήπιο, επάνω και κάτω, ανοιχτό και κλειστό, σκέψη και πράξη... οι αρχές του Γιν και Γιανγκ είναι έκδηλες στις προπονητικές θεωρίες και μεθόδους, τις τεχνικές και τη φιλοσοφία σε όλα τα στυλ των πολεμικών τεχνών. Κανείς δεν θα έπρεπε λοιπόν να είναι πολύ δογματικός όσον αφορά τη χρήση αυτής της ορολογίας.

Μια άλλη μέθοδος ταξινόμησης σχετίζεται με τη διαδικασία της μάχης και κρίνεται από τη μηχανική του σώματος, όπως αυτή εκδηλώνεται κατά την εξέλιξη της τεχνικής. Στυλ που δίνουν ιδιαίτερη έμφαση σε τεχνικές που εφαρμόζονται σε όλη την έκταση του σώματος αποκαλούνται μακριές. Αυτά τα στυλ χρησιμοποιούν μεγάλες, ανοιχτές και ευρείες κινήσεις. Στυλ που έχουν την πλειοψηφία των κινήσεών τους επικεντρωμένη σε εκτέλεση σε μικρές αποστάσεις καλούνται κοντές. Υπάρχουν ακόμη και στυλ που απαιτούν ελάχιστες αποστάσεις και αυτές καλούνται κλειστές ή επαφής.

Σύμφωνα με την κινεζική σκέψη, ένα στυλ ή σύστημα πολεμικών τεχνών θα πρέπει να διαθέτει τα κατωτέρω στοιχεία, ώστε να θεωρείται πλήρες:

◆ Ποικίλο ρεπερτόριο από τεχνικές άμυνας και επίθεσης,

◆ Αισθητική και καλλιτεχνική τελειότητα,

◆ Ασκήσεις για την υγεία όπου περιλαμβάνεται η πρακτική του τσι κόνγκ,

◆ Θεραπευτικές τεχνικές και

◆ Θεωρητικό πλαίσιο που να ενστερνίζεται τόσο τη Φιλοσοφία όσο και τον Ηθικό Κώδικα.

Με εκατοντάδες στυλ, κυριολεκτικά, οι κινεζικές πολεμικές τέχνες είναι πράγματι πολύμορφες και πολυσύνθετες, η κάθε μια έχει τα δικά της μοναδικά χαρακτηρστικά και όλες προέρχονται από μια πλούσια πολιτιστική κληρονομιά. Η τεράστια γνώση που ενυπάρχει σ' αυτές τις τέχνες οφείλεται στη συμβολή πολλών γενεών υποστηρικτών τους, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην τελειοποίηση της τέχνης τους.

cri　　weijia